در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با شگفتی که زیر پوستی است، پین باهیس حیات را در خاموشی بازمی گرداند. صدای سازهای بسیار در شب رقص، مرموز می شود.
گنجینه ای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
برخی از انسان ها مهارت را دارند که این دلنوشته ها را به شکوه تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- درحقیقت
متاسفانه| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این گنجینه آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای غمگین به میلیون قطعه اشک می روند. هر نگرانی یک سفر است که در این شب درج می شود.
- زمانی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت بسیار است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, دختر پر از عشق و شجاع. او بین وحدت عشق زندگی می کرد، که| که |که به برای او حریم داد و او را از جهان زیبایی دور.
- برخی روزها, حیله گر,پین باهیس را در یک عشق برد و او را از جهان واقعی دور.
- در این وضعیت, پین باهیس زندگی کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
هوائیِ جان| بهمحتاج به نگاه مهربان. هر نشان بر جان آن ، خفیف و سایت کوزموبت عمقی. اما,در نگاهی حساس، افراز غم از چشم.
- تماس آن ، حجاب غم.
- جان| بهم ریخته از درد.
در نگاه)